No cóż, kochani, dzisiaj podzielę się z Wami przepisem, który jest bliski mojej rodzinie, choć jego korzenie sięgają nieco dalej niż mój środkowo-zachodni ogród. Ta wolnowarująca parmigiana z bakłażanem to mały ukłon w stronę starego kraju, Włoch, gdzie wiedzą co nieco o gotowaniu z głębi serca. Niektórzy z Was mogą pomyśleć: „Bakłażan w powolnej kuchence, Georgia?” » Ale uwierz mi, to tak, jakby pozwolić słońcu i ziemi powoli tańczyć w garnku i dać temu bakłażanowi całą miłość, której potrzebuje, aby błyszczeć. Dlaczego to robisz, pytasz? Na te dni, kiedy obowiązki domowe piętrzą się jak siano w stodole i potrzebujesz czegoś, co Cię podtrzyma, nie martwiąc się o kuchenkę. A
Teraz, kochani, to danie jest na tyle pożywne, że może stać samodzielnie, ale jeśli chcesz dopełnić swój posiłek, dlaczego nie połączyć go z lekką, chrupiącą sałatką? Przygotuj kilka świeżych warzyw, jeden lub dwa soczyste pomidory, te, które naprawdę smakują jak pomidory, szczyptę soli oraz odrobinę oliwy z oliwek i octu. Kawałek chrupiącego chleba też nie zaszkodzi, idealny do wchłonięcia bogatego sosu pomidorowego.
Parmigiana z bakłażana, wolno gotowana
Porcje: od 6 do 8 dusz poszukujących komfortu
Składniki:
– 3 średniej wielkości bakłażany (uczciwe jak całodzienna praca), pokrojone w 1/2-calowe krążki
– 2 szklanki ulubionego sosu marinara, jak uścisk w słoiku
– 2 szklanki posiekanej mozzarelli, hojnej jak ta od uśmiechniętego sąsiad
– 1 szklanka świeżo startego parmezanu, ostrego jak płot zadbanej farmy
– 1 szklanka bułki tartej włoskiej, doprawionej do smaku, na wzór szeptów starego kraju
– 1/2 szklanki mąki uniwersalnej, do panierowania
– 3 duże jajka, ubite jak symfonia o poranku
– 1/4 szklanki świeżych liści bazylii, porwanych, do dekoracji i dekoracji
– Oliwa z oliwek do przyprawienia
– Sól i pieprz do przyprawienia wycieczki
Instrukcje użytkowania:
1. Zacznij od ułożenia plasterków bakłażana na chłonnym papierze. Posol je lekko, aby wydobyć gorycz, tak jak dobra rozmowa wydobywa prawdę. Pozostaw je na około 15 minut, a następnie wysusz.
2. Zrób małą linię montażową z mąki, ubitych jajek i bułki tartej. Każdy plasterek bakłażana zanurzamy najpierw w mące, następnie w jajku, a na koniec w bułce tartej. Taniec w trzech krokach.
3. Dopraw wolnowar odrobiną oliwy z oliwek. Wlać tyle sosu marinara, aby na dole zaśpiewać niską nutę.
4. Umieść krążki bakłażana w wolnowarze, posyp mozzarellą i parmezanem. Podobnie jak kanapy czasu i pamięci. Powtórz tę czynność z sosem, bakłażanem i serami, aż będą ugotowane, a na koniec pyszna czapka serowa.
5. Przykryj i gotuj na małym ogniu przez 4 do 6 godzin lub do momentu, aż bakłażan będzie miękki, a ser będzie bulgotał jak śmiejący się przyjaciele. Każda chwila w powolnej kuchence to werset tej jadalnej ballady.
ciąg dalszy na następnej stronie
